Column; op reis naar geluk?
We liggen op ons rug op het strand. Hij met zijn hoofd op mijn buik. Starend naar de blauwe lucht, waarin alles zo kalm en vredig lijkt. In de verte doorbreekt een vliegtuig de stilte. Hij wijst ernaar en zegt: "Ik hou van vliegtuigen in de lucht. Het idee dat die mensen op reis zijn, op weg naar geluk, geeft me een gevoel van vrijheid." Hij valt even stil, glimlacht en vervolgt: "Totdat ik me realiseer dat diezelfde mensen uren op een kluitje in een oncomfortabel vlucht zitten. Met huilende baby's naast hen. Kauwend op smakeloos vliegtuig voedsel. Geïrriteerd op zoek naar enige vorm van comfort in het discomfort van de reis." Ik grinnik. Van buitenaf lijkt het beeld van het vliegtuig inderdaad rooskleurig. Het doet me denken aan social media, waar wij enkel het vliegtuig zien vanaf de grond. Maar het verhaal van de mensen in het vliegtuig? Hun vertrekpunt,...
Don’t over think it. De ironie van piekeren
Aan mijn tas hangt een labeltje waar ik mijn naam en adres op kan schrijven. Ik glimlach als ik ernaar kijk. In plaats van mijn gegevens, staat er iets heel anders op: “don’t over think it”. Geschreven door een goede vriend, tijdens een tramritje in Amsterdam.
Waarom ik een tijdje niet online was en wat ik ervan heb geleerd.
Degene die mij volgen op Instagram en mijn blog, hebben het wellicht gemerkt: ik was een paar maanden (bijna) niet online aanwezig.
10 levenslessen die ik mijn jongere zelf mee had willen geven. (Deel 1)
Over dik een maand word ik alweer 32. Dat zette me van de week aan het denken. Ik realiseerde me dat ik de afgelopen jaren belangrijke levenslessen heb meegekregen. Dingen die ik eigenlijk al heel lang geleden had willen weten, omdat het het leven een stuk aangenamer kan maken. In dit blog deel ik 5 van de 10 levenslessen die ik mijn jongere zelf mee had willen geven. (En die eigenlijk voor elke leeftijd gelden;)
Volg je hart. Als je hoofd je hart vertrouwt.
Een van de adviezen die ik de laatste jaren van andere vrouwen om me heen hoorde was: volg je hart. Niet een vrouw, maar alle vrouwen die ik sprak voor het boek gaven dit aan. Het zou een belangrijk onderdeel zijn van zelfliefde en om dicht bij jezelf te blijven. En inmiddels ben ik ik het daar helemaal mee eens.
Als het leven oneerlijk voelt en angst je overspoelt
Maandag ochtend. Een onbehaaglijk gevoel van angst bekruipt me; een gevoel dat alles wat me dierbaar is elk moment door het leven ontnomen kan worden. Mijn dierbare familie, mijn geliefde en vrienden, mijn boek, de carrière waar ik hard voor werk, mijn gezondheid.
Coffession 2: Tien dingen die we als vrouw ervaren in de supermarkt
De supermarkt. You love it, or you hate it. Nu val ik in de laatste categorie. Althans, negen van de tien keer. Zet mij hongerig of met haast in een supermarkt, en mijn humeur daalt gegarandeerd met -10.
Overwin je angst: Leven is het meervoud van lef.
Een gevoel van zenuwen giert door mijn lijf als ik de stapels dozen zie staan. Dit is het dan, het moment waar ik zo lang naartoe heb gewerkt. Waarvoor ik al die uren alleen in mijn schrijfkamertje door heb gebracht, mijn goed betaalde bijbaan op heb gezegd, elke ochtend om zes uur mijn bed uit kroop.
Dit is de reden dat je jezelf tegenhoudt om te bloeien…
Een van de dingen waar ik me de laatste jaren steeds meer van bewust ben geworden, is hoezeer we onszelf tegen kunnen houden door onze eigen overtuigingen. De dingen die we (vaak onbewust) tegen onszelf zeggen, de verhaaltjes die we over onszelf of het leven geloven, staan vaak in de weg om ons leven ten volste te leven.